POCZEKALNIA

Ola Semenowicz

Wielkanocny poranek
Pan nam zmartwychwstał
Prześcieradło rzucone
U wwjścia do grobu
Kamień odwalony

Wielkanocny poranek
Bezimienny
W białym prześcieradle
Wyprężony
Na metalowym wózku
W ciszy
Szpitalnego korytarza
Niepotrzebny kamień
Wystarczy parawan
Aby odgrodzić
Umarłych
Od żywych
A o zmartwychwstaniu
Nikt tu na razie
Nie słyszał

Robin Son

ja zawsze mialem i mam takie podejrzenie, ze wiecej swietosci jest wsrod ludzi niz w swietych ksiegach

Maria

Smutna egzystencjalna refleksja. W szpitalnej scenerii umiesz, Oleńko, dostrzec sacrum, czego być może inni nie widzą.

Małgorzata K-N

Dłuższy czas myślałam o tym, jak mam skomentować wiersz. W zasadzie nic nie wymyśliłam. Utwór mówi sam za siebie, sugestywnie o szpitalnym umieraniu. Mogę tylko milczeć...

Ola Semenowicz

dziękuję za komentarze , ola

beata

Wymowne zestawienie. Mam podobne dylematy, gdy słyszę, że Bóg tak umiłował ludzi, że jedynego Syna wydał na męczeńską śmierć. Mnie to przeraża, a nie przybliża do Boga.