POCZEKALNIA

Maria

Czasem trudno zduchnąc z czoła cień melancholii. W takim nastroju kilka lat temu napisałam swój tryptyk "Tamte Wigilie".

PUSTE MIEJSCA

jest siano pod obrusem opłatek na stole
tylko ich nie ma

wygładzam obrus dotykając bieli
nieruchome niebo za oknem ciemnieje
wypatruję pierwszej gwiazdki

znowu jestem małą dziewczynką
drży serce jak schwytany w siatkę motyl
płoną świeczki na choince
za chwilę ojciec sięgnie po opłatek

przy stole wszyscy
matka siostry bracia

cichy chrzęst łamanego opłatka
i szmer powtarzanych słów
żeby mamusia była zdrowa

przychodzi kolej i mała dziewczynka
wyszeptuje swoje malutkie życzenia
nie mówi tylko o tym czego pragnie najbardziej

aby ten wieczór trwał
taki że wszyscy razem że zawsze tak będzie

dziś wie
nie wszystkie życzenia się spełniają
dlaczego nadal wierzy w ich moc?

ZAŚPIEWAJ TATO

z blaskiem gwiazdy betlejemskiej w oczach
śpiewamy kolędy każdy lubi inną

- tato zaśpiewaj „Tusząc pasterze”

słowo „tusząc” niezrozumiałe i tajemnicze
współtworzy magię wigilijnego wieczoru
od chwili kiedy mała dziewczynka
usłyszała je pierwszy raz

pastorałka maluje obrazek z życia
wszystko zrozumiałe
tylko to niepojęte „tusząc”

„Tusząc pasterze że dzień blisko
wygnali owce na pastwisko…”
do słów ojciec dodaje gesty
i stosowne miny

„Wilk zaś wypadłszy od ugoru
zagnał im owce aż do boru
o biada, o biada…”
sielanka przeradza się w dramat

długa wielozwrotkowa opowieść
ma swoje dobre zakończenie
prowadzi wszystkich także wilka
do betlejemskiej stajenki

tamta mała dziewczynka
zna dzisiaj wszystkie tajniki języka
wie o imiesłowach
współczesnych i uprzednich
odczytuje teksty i podteksty

jedno słowo „tusząc” na zawsze
zachowa w sobie magię tajemnicy

tajemnicy
świąt Bożego Narodzenia

WSZYSTKO BYŁO INNE

tego dnia
wszystko było inne

na białym obrusie stołu
biel opłatka i wszystko co potrzeba
pachnie igliwie choinki
przyniesionej z lasu
od kaflowego pieca bije
fala ciepła

w kolorowych bombkach i oczach
bliskich sobie ludzi
migocze światło

napięcie oczekiwania
w sercu małej dziewczynki
wznosi się coraz wyżej i wyżej

przez wychuchany
w zamarzniętej szybie prześwit
wypatruje pierwszej gwiazdki
żeby już żeby już

- - -

dziś też patrzę w niebo
to samo
nie to samo

czas siadać do Wigilii

Małgorzata K-N

Tak... Ja też się wzruszyłam. Tryptyk... Dobre określenie dla trzech utworów współgrających razem i uzupełniających się wzajemnie. Trzy obrazy zapamiętane sercem małej dziewczynki. I tajemnicza magia świąt. Dzięki!

Kasia Nowak

To prawda, wspomnienia pisane sercem są zawsze wzruszające, szczególnie w czas Świąt. Dobrze, że je mamy, że mamy do czego wracać, bo dzieciństwo odfrunęło jak motyl i czas mija zbyt szybko...

Henryk Musa

To prawda. Dzieciństwo odfrunęło jak motyl...... Na święta czekało się długo. Pokazywały się wtedy / lata 50 -te / pomarańcze, cytryny, orzechy...... Ale magia świat pozostała.Henryk