POCZEKALNIA

Robin Son

choć robimy to każdego dnia
nikt nie wie do samego końca
jak właściwie pożegnać umarłych
błądzimy w ortografii rozpaczy
razem i osobno

każdy zgon dotyka żywych
na milion sposobów
ale co zrobić gdy naród
wybrakowany staje się wybrany
przez śmierć

jeszcze raz diamenty
runęły w obojętny popiół
staruszka która zbudziła lawinę
generał który recytował Szekspira
potomek rodu z Czarnolasu
któremu nic co ludzkie nie było obce
i inni dla których nie powinno
zabraknąć słów

poezja tak niewiele może
wiersze wzbijają się do lotu
przenoszą nas w miejsca pamięci
spadają we mgle

Maria

Aktualny poetycki komentarz do zdarzeń. Znów "staliśmy się wybrani przez śmierć" - gorzka ironia (losu?).

Małgorzata K-N

Najbardziej przemawiają do mnie wersy:

nikt nie wie do samego końca
jak właściwie pożegnać umarłych
błądzimy w ortografii rozpaczy
razem i osobno

oraz

wiersze wzbijają się do lotu
przenoszą nas w miejsca pamięci
spadają we mgle

Bardzo smutne podsumowanie bezradności tych, co zostają. Jednak "wiersze wzbijają się do lotu", "przenoszą nas w miejsca pamięci", co ma pozytywny wymiar w tej bezradności i rozpaczy.

Wanda Szczypiorska

Wiersz bardzo subtelnie dotyka aktualnych zdarzeń, tak subtelnie, że staje się uniwersalny.